วันจันทร์ที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ร่างรัฐธรรมนูญฯ ฉบับลงประชามติ




เขียนโดย : สภาร่างรัฐธรรมนูญ

พิมพ์โดย : สภาร่างรัฐธรรมนูญ

พิมพ์ที่ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว


.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.
.

.

.

.
.

.
.

.

.

.
.
.
.
.

.


ง่วงนอนชิบหาบ!

วันพฤหัสบดีที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

โอม...เพี้ยง!



โอม...เพี้ยง!

เมื่อ: 2007-07-25 18:18:22


-->อาวินทร์ครับ


ด้วยความที่คิดว่าตัวเองยังหนุ่มยังแน่น อายุเพิ่งจะยีบหกยีบเจ็ด จึงกล้าทำงานแลกเศษเงินตั้งแต่เช้ายันดึก

ส่วนสมองนั้น ก็ได้ปฎิบัติตามหลักการ "แก้วน้ำที่ยังเติมไม่เต็ม" และอยากให้เติมอย่ารู้เต็มไปจนชั่วชีวิต

ท่ามกลางสภาพชีวิตแบบปากกัดตีนถีบ และท่ามกลางสภาพบ้านเมืองที่บางครั้งเผลอเอาใจไปเกี่ยวโยง จึงทำให้วันสองวันมานี้ เหมือนชีวิตของผมมันจะ "เต็ม" แล้ว

สองเช้าแล้วที่นาฬิกาปลุกตอน 7 โมงเช้า ผมเอื้อมมือปิดเสียง แล้วก็นอนมองนาฬิกาบนฝาผนังค่อยๆขยับเข็มเดินไปอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

สองวันมานี้ ผมทำหน้าเหมือนสตรีมีรอบเดือน
วันนี้เด็กชายชั้น ป.5 อัสสัมชัญ(ครูภาษาอังกฤษคนปัจจุบันของผม)ย่องเข้ามาสะกิดแล้วถามว่า "พี่นุๆ อยากได้คาถาแฮรี่ พอตเตอร์ไหม? เดี๋ยวผมจะปริ๊นท์มาให้"

"อือ!"

"เขามีคาถาเยอะมาก ตั้งแต่อักษรเอถึงแซ็ด!"

ผมบอกเขาว่าผมอยากได้อักษรเอช เอ พี พี วาย...

"ตกลง" เขารับคำ

ข้อความคาถายังมาไม่ถึง แต่อิทธิฤทธิ์จากคาถาปรากฎขึ้นแล้ว หลังจากที่ครูภาษาอังกฤษคนนี้เข้ามากวนประสาท
.
.
.


ชีวิตผมยังไม่เต็มสักหน่อย


เคารพรัก


ปล.บักหำน้อยพอตเตอร์ น่าจะเสกจตุคามสักรุ่น

ปล.2 เข้ามาฟังอาวินทร์ตอบคำถามเนืองๆ

2007-07-25 18:18:22


คำตอบ
ตอบเมื่อ: 2007-07-25 22:21:17


-->ความสุขของชีวิตมิอาจเสกได้จากเวทมนต์ แต่ความเรียบง่ายสบายๆ นี่เองนะครับ
จาก : คุยกับวินทร์ เลียววาริณ

วันอาทิตย์ที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ถนนพระอาทิตย์



ดึกแล้ว แต่ไม่หลับไม่นอน

นัยว่ายังมีสิ่งที่ต้องทำอีกมากมาย ทั้งๆที่ไม่ต้องทำอะไรก็ได้


ถนนพระอาทิตย์ยามค่ำคืน งดงามไม่แพ้ตอนกลางวัน

แวะมาหาเพื่อน

วันเสาร์ที่ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

รักคืออะไร?





เขียนถึงคนงามตามความสัตย์
เผยชัดว่ารักเป็นหนักหนา
เป็นกลอนกล่อมจิตให้นิทรา
ไปตามประสาวิสัยใจ

ดวงเดือนจะเด่นเป็นพยาน
หมู่ดาวประสานดนตรีให้
เสียงร้องจากหรีดหริ่งเรไร
ยืนยันหัวใจชาวนา


น้อมนอบขอบใจเจ้ายิ่งนัก
ไม่ถือสารักของคนบ้า
นี่แหละความงามที่ตามหา
แววตาของเจ้าจริงใจ


จริงใจว่าเห็นใจจริง
ทุกสิ่งที่พี่มอบให้
โลกนี้มิเคยแล้งไร้
รักคืออะไรพี่รู้แล้ว!

วันเสาร์ที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

แด่...ดวงจันทร์ อบภิรมณ์



โดยเนื่องแต่เรื่องใด
เจ้าห่มไห้ด้วยใจช้ำ
สิ่งใดหรือใครทำ
ซ้ำกระหน่ำกระทำเธอ

เคืองขัดกลัดอกกลุ้ม
มรสุมที่พบเจอ
น้ำตาน้องนองเอ่อ
สะอึกสะอื้นอย่างขื่นขม

ดวงจันทร์ไม่แจ่มฟ้า
ม่านน้ำตามาพร่าพรม
หทัยไร้อภิรมย์
ดวงจึงระทมฤทัย

เจ้าเพียงมิเดียงสา
ปวงปัญหาดาษดาใด
วลาหกปกแสงไสว
แห่งวันวัยไร้เดียงสา

แต่ใช่จะไร้แล้ว
ซึ่งแสงแก้วมณีล้ำค่า
อดทนเฝ้าค้นหา
จงศึกษาและเรียนรู้

อุปสรรคที่หนักหน่วง
อย่าให้ถ่วงทางไปสู่
ฟากโพยมเลยโฉมตรู
จงต่อสู่อยู่กับมัน


โดยเนื่องแต่เรื่องใด
ธารน้ำใจใครเขากั้น
จงผ่านธารแสงจันทร์
ให้ทาบทาทั่วหล้าเทอญ ๐

วันพฤหัสบดีที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

ห่มกาย

ฯห่มกายอุ่นขณะพระพิรุณหลั่ง
ยินฟ้าคลั่งครึกโครมโหมระทึก
และขณะหนึ่งใจไหลลงลึก
สู่ห้วงนึกถึงบ้านเมื่อนานมา

พริ้วใบข้าวกราวลมเป็นพรมเขียว
ไอ้ทุยเหลียวแลเหม่อชะเง้อหา
ลมพายุพัดผ่านสายม่านฟ้า
โก่งคันเบ็ดติดปลากลางนาไพร

ฝ่าสายฝนทนหนาวเมื่อคราวนั้น
สุขวสันตฤดูด้วยหลงใหล
ไม่รู้จาม-หวัด-คัดจมูก-ไอ
หลอมกายใจอยู่ในธรรมชาติ-นา

ห่อกายห่มข่มไข้ในเมืองหลวง
เพียงเผลอทวงความรักจากฟากฟ้า
เมฆหม่นดำคล้ำครึ้มอึมครึมมา
พลีกายาแลกร่างกลางฝนพรำฯ


ภาพจาก : http://www.trekkerhut.com/

วันอังคารที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

บัดนี้




@ บัดนี้หนอ...
หนุ่มนาคะนึงนางน้อง
ที่หมายใจใฝ่ปอง
หวังอยู่คู่ครองเคียงเรือน

คิดจะเด็ดดอกไม้
หวั่นใจกลัวจะแปดเปื้อน
เจียมใจจำย้ำเตือน
เหมือนมิเชื่อเลยเชื้อใจ

เทิดทูนและบูชา
ดุจดวงดาราฟ้าไกล
ดุจเพ็ญแจ่มกระจ่างใน
ห้วงนภาราตรี

ดุจดอกไม้หอมหวาน
ซาบซ่านซึ้งดวงฤดี
ดุจรัตนนารี
ดุจบทกวีแห่งชีวิต

บัดนี้หนอ...
หนุ่มบ้านนาขอลิขิต
บทกวีกรรมสิทธิ์
ก่อนจะถูกปลิดขั้วใจ @

วันจันทร์ที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

อกหักพักบ้านนี้

karaoke : 0907001
ศิลปิน : ก๊อต จักรพรรณ์ อาบครบุรี
อัลบั้ม : หัวแก้วหัวแหวน # 1 อกหักพักบ้านนี้
ร้องโดย : หนุ่มนาในกรุง

))


อยากปักป้ายแขวนขึ้นแผ่นเท่าฟ้า
ประกาศแฉต่อประชีประชาราษฎร์
ว่าท่านผู้เหมือนจะทรงเกียรติขนาด
ทำอุบาทว์น่าอเน็จอนาถใจ

เผื่อมีใครยังหลงใหลได้ปลื้ม
ลืมความจริงที่ท่านทิ้งเอาไว้
ยังเคลิบเคลิ้มสิ่งเอื้ออาทรอะไร
ยังฝังใจในสัญญิงสัญญา

อ้าปากพ่น "คนไทยจะหายจน"
โหย! คำพูดสัปดนเป็นบ้า
พูดได้ไม่ลืมหูลืมตา
ตาสีตาสาพาเฟื่องแต่เรื่องรวย

ห่างกันเสียที!
บ้านนี้ไม่ต้อนรับคนเฮงซวย
นโยบายบ้าบอกระบักกระบวย
แต่สุดท้ายก็ม้วยมรณา

สุขีเถิดท่าน...
สวีทกันกลางเรืองใบสีฟ้า
อย่าดัดจริตคิดตั้งเต๊นท์นอนนา
ให้เอือมระอาพระแม่ธรณี

เราจนมาตั้งแต่โคตรเหง้า
แต่เราก็ยังคงสุขี
พอคิดจะรวยเหมือนท่านสักที
กลับต้องใช้หนี้ด้วยที่นา



บ้านนี้...
มีคนใกล้วายชีวา
ประคองหัวใจโดนผ่า
หยอดน้ำตาแทนยาใส่แผล

ดั่งเสือลำบาก
โดนขวากปักอกติดแจ
ใครๆเขาก็ไม่แล
ดูสิแม่.....ง มัวแต่ทะเลาะกัน



(จบ)

วันเสาร์ที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2550

หนุ่มนาหน่ายกรุง




หนุ่ม นาคึดฮอดบ้าน................รั้วกระถิน
นา ซึ่งแม่ธรณิน....................รักษ์ให้
ใน ทุกแห่งบ่สิ้น....................มนต์รัก
กรุง เน่าแล้วเพราะไร้................เสน่ห์แท้ เทียมนาฯ